เก้าสิบหก

แสงอรุณรุ่งสาดส่องผ่านหน้าต่างบานสูงของห้องอาหารเช้า อาบไล้ทุกสิ่งให้กลายเป็นสีทองและดูนุ่มนวล โต๊ะอาหารเต็มไปด้วยผู้คนแล้วตอนที่ฉันมาถึง—เหล่าลูกพี่ลูกน้อง คุณลุง คุณป้า ภรรยาที่ดูดีมีสกุลพร้อมเพชรที่ข้อมือซึ่งส่องประกายวิบวับตั้งแต่ยังไม่ทันได้จิบชา เสียงพูดคุยจอแจลอยละล่องไปทั่วห้องราวกับนกที่ไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ